همیشه به خودم می گفتم اگر یه روزی رفتم خارج حواسم باشه فارسی رو درست حرف بزنم. کلمات انگلیسی به کار نبرم که یه وقت بقیه فکر کنن یادم رفته یا اینکه دارم کلاس می گذارم.
اما می بینم الان تو ایران هم خیلی عادیه که مابین حرفها هی از معادل انگلیسی کلمات استفاده بشه. البته یه دلیل بزرگش اینترنت و ماهواره ست. بد هم نیست . حالا وقتی بیام ایران مجبور نیستم اینقدر سفت و سخت مواظب حرف زدنم باشم!
هرچند مهاجرت تو این سن و سال باعث شده که هم انگلیسی حرف زدن برامون مشکل باشه هم اینکه تو فارسی حرف زدن هم به تته پته بیفتیم. آخه این مخ معیوب گاهی نمیفهمه که الان باس فارسی بگه یا خارجی؟!
حالا ما غر زدیم اما باید اضافه کنم که این مسئله در مقابل هزاران بلایی که مهاجرت سر آدم میاره هیییییییییییییییچه .هیچ!
.
.
.
باید تلافی کنی.حقمه.
بله..درسته..دو سه تا کلمه هم هست که اصلا من حساسیت دارم بهشون..
سلام راستی! :)
سلام رهای عزیزم........انقده دوره آخرین باری که بات حرف زدم که یادم نمیاد چه ها برمان گذشته.....خوبی عزیزم....خیلی از بابت بابات ناراحت شدم....نت کم میام.....خونه که میرسم انقده خسته و بی حوصله ام که زنگ نمیزنم بت دارم بت لطف میکنم!!!.
روزهایه شنبه و ۱شنبه هم از سخت ترین روزهایه هفته است...برایه من......
سعی خودمو میکنم ...دوست دارم مواظبه خودت و دلت باش...بوس
از خودم یاد ناراحتت میکنم
مزخرف من چرا اون انگشتهای زیباو ظریفت دو سه خطی نمی نویسه برای دل ما