راحتی؟ راحتی؟

خوابم میاد اما  تختم رو پیدا نمی کنم. درست زیر پنجره بود. از پنجره که باز بود می شد صدای جوی آب رو شنید و درخت های سبز رو دید و آسمون رو هم اگر دلت خواست و اون پنجره که نور قرمز ازش پیدا بود. صبح ها رادیو رو روشن می کردم با صداش بیدار می شدم مثلا اما بعضی وقتها پر رویی می کردم و تا اخبار هفت و نیم هنوز تو رختخواب بودم. بازوهامو دور خودم حلقه می زدم و به معشوق خیالی م صبح به خیر می گفتم همونطور که شب تا سرم رو به سینه ش نمی گذاشتم خوابم نمی برد. می خواستمش خیلی. براش تو تختم جا داشتم .رو اون تخت کوچک یک نفره که زیر پنجره بود و به شوفاژ چسبیده بود گرم بود و دنج ته اتاق. خوابم میاد...همینجا می خوابم شاید صبح که شد دنبالش بگردم.تختم رو می گم