من به گلدان غم تنهایی،گل میخک دارم
میخک سرخ و قشنگ و زیبا
بهر تو کاشتمش
تا به تو هدیه دهم
گل تنهایی را
ابر را گفتم آبش داده
باد را بهر نوازش چه سفارش کردم
تا به آن بوسه زند
بوسه های آرام، همچو پروانه به گل
گر به آن بوسه زنی با تو سخن خواهد گفت، این گل میخک من
حرف هایی دارد که از آن بی خبری
ناله هایی دارد همه از دربه دری
به سراغ گل من گر آیید
این گل میخک را
به شما هدیه دهم یادگاری
یک گل سرخ قشنگ و زیبا
به خاطر بسپارید گل ما را
من سفر خواهم رفت، سفری طولانی
گل میخک تنهاست
گل میخک تنهاست
(عزیزاله کاشانیان)
سلام
ممنون از حضورت...
شعرت خیلی زیبا بود...(گل تنهایی را
ابر را گفتم آبش داده
باد را بهر نوازش چه سفارش کردم
تا به آن بوسه زند
بوسه های آرام، همچو پروانه به گل...)و...
..........................................................
هی چی چی دارم می رم دارم می رم چرا این شعرا از رفتن می گن چرا از موندن نمی گن مثل اینکه باید خودم شاعر بشم و شروع به گفتن شعرای شاد بکنم شعرای که آدماش هیچ جا نمیرند تو شعرام همه مهربونند هیچ کی دل هیچ کی و نمیشکونه هیچ کی منو تنها نمی ذاره هیچ کی ....
نکن دیگه الان هم دارم همایون شجریان گوش می دم با این نوشته تو شده یه شنبه غم آلود
منم میام خوب {یه شکلک لوس که پاشو زمین میکوبه و با همه قهره!}
بابا حالا ما تو جو احساسی یه چیزی گفتیم تو هم!
من کجا برم؟ تو رو با چهار تا بچه چه جوری ول کنم برم؟؟؟
سلام
گل تنهایی تویی
اما بدون یه دنیا چشم دنبالته فقط تو چشماتو به اون چشمها بستی
باز کن چشمان قشنگ خود را
تا ببینی چون است
حال چشم انتظاران به تو خیره شده
نازنینم
تو که چون شبنم پاک سحر نمناکی
تو بگو می مانی
تو بگو می مانی