من خوشبختم.
نمی گوم به چه دلیل...
به همان دلایلی که هر انسانی را وا می دارد برای لحظه ای احساس خوشبختی کند.
من خوشبختم چون می دانم بدبختی چیست؛
خوشبختی یعنی
بدبختی نه!
من خوشحالم.
خوشحالی وقتی معنی دارد که بدانیم غمگین نیستیم.
پس می دانیم چه موقع غمگین هستیم؛
خوشحالی یعنی
غم نه!
من می خندم.
می خندم چون طعم شور اشکهایم را همین چند لحظه پیش چشیده ام.
پس من می دانم که گریه یعنی چه
و خنده
یعنی
گریه
نه!
سلام.قشنگ گفتی. پیش منم بیا خوشحال میشم.
شاد باشی.
بهانه های خوشبختی گاه خیلی ظریفند!
خیلی زیبا بود
بعد از ظهر سگی
یعنی خوشبختی نه ...
یه کم گنگ بود